Im Osten nichts Neues: de plicht roept

Het is alweer bijna twee weken geleden dat ‘het geweten van Duitsland’ – een ietwat onterechte bijnaam misschien – niet meer is, en der wunderschöne Monat Mai en de – hier veel belangrijkere – dag van de arbeid staan naderen met rasse schreden. Ondanks de zwarte geschiedenis die aan de dag verbonden is, is het een feestdag in Duitsland. Op de dag van de arbeid is men vrij.

Na een voor mij geslaagde ‘Semester Opening Party’ in de E4 Club, heeft het definitieve rooster tot en met eind juli zich inmiddels uitgekristalliseerd; er staan vier Engelstalige en twee Duitstalige vakken (waarbij we de enige niet-Duitsers zijn) op het rooster en het wordt hoog tijd om de eerste artikelen in het Handelsgesetzbuch en het Bürgerliches Gesetzbuch te markeren.

Inmiddels worden de eerste bezoekers vanuit de heimat ook al bijna weer ingevlogen, dus tijdens een bezoek aan KulturKaufhaus Dussmann aan de Friedrichstraße – alwaar de Duitse wetboeken een stuk billiger zijn dan de Nederlandse wet in Nederland – was er alle tijd om na te denken wat leuk is voor gasten naast de Platz des 18. März en de Gendarmenmarkt. De Berliner Dom beklimmen kwam na de Französische Straße als eerste in me op.